Column in Reclameweek, 6 november 2007
Het witte konijn kwam uit een paarse kartonnen doos. De oren (een paar blauwwit gestreepte en een paar gouden) bleken in twee kleinere paarse doosjes verstopt. De oorspronkelijk witte oren trok ik er met weinig moeite uit. Links boorde ik een gouden oor in de kop van mijn nieuwe konijn en rechts één van de twee blauwwitte. Ik stopte de stekker in een gat waar je bij een konijn normaal een bolstaart zou verwachten. Het konijn zwaaide wild met de nieuwe oren, piepte en sloeg rood uit in de buikstreek. Vaarwel eenzaamheid! Mijn Nabaztag was aangesloten en had direct koorts.
Alsof de verwarring tussen Hello Kitty en Nijntje Pluis (Miffy) nog niet groot genoeg was ( “…dus die Kitty heeft kleinere oortjes?”) is er nu Nabaztag. De Wifi lookalike van Kitty en Nijntje. Zonder pluis. Een gemiste kans voor deze Wifi Miffy dat de makers het geen Wiffy gedoopt hebben. Maar dat kun je vervolgens zelf doen. Als je eenmaal Wifi door je Miffy hebt laten stromen tenminste. Voorlopig was ik nog niet zover…
De paarse doos waar mijn Wiffy in arriveerde verwijst me naar een website en die website verwijst me naar een installatie handleiding in PDF. Het blijkt een dikke download met instructies, die voor mensen zoals ik (belast met een infantiele geest, want anders haal je sowieso geen Nabaztag in huis) even vaag is als de gemiddelde Mediamatic-lezing. Wiffy houdt acuut op met panikeren als ik op bladzij vijftien lees dat ik een knop tussen de oren moet indrukken. Als ik die knop vervolgens te lang ingedrukt blijk te houden (pagina zestien) raakt Wiffy geïrriteerd. Een blauwe buik flikkert ongeduldig, Het gouden oor gebaart dat de maat bijna vol is. Ik hoor mezelf sorry zeggen tegen een peperdure, verwende hangoor-albino die elk moment in Chucky kan transformeren. Voor de zekerheid haal ik de stekker eruit. Ik lees de dikke download opnieuw. Binnenkort.
Nabaztag kan berichtjes voorlezen, actuele weers- en verkeersinformatie doorgeven, de luchtkwaliteit testen, fortune cookies uitpakken en Tai Chi-les geven. Maar mijn Wiffy kijkt me met een goud en een blauwwit gestreept hangoor de hele dag afwachtend aan. Het begint een beetje te knagen. Deze kerst verdiep ik me net zo lang in dit kale konijn totdat het me zegt dat alles is vergeven….