Niemand is tegen de zeehondjes
Ik neem u even mee terug in de tijd. 2006. Het was de tijd dat we GeenStijl vroegen om op onze chipszakken te prijken, in plaats van ze voor het gerecht te dagen. In 2006 lanceerde ik de 3 G’s voor online campagnes (in de Reclameweek): “Internet is de kroeg van de kanalen. Het heeft eigen regels een eigen stijl. Wil je als merk succesvol een online campagne lanceren, zonder ingekochte bezoekers, dan wil je in die stijl meegaan. Ze laat zich zeer simpel samenvatten in drie G’s: succesvolle online campagnes zijn altijd uitgesproken Groots (duizenden mensen die een boodschap vormen), Grof (gemeen, gewelddadig of geil) of Grappig” Kijk maar terug op https://www.femkeschavemaker.nl/groots-grof-of-grappig/.
Nu is het tijd voor een update. De vierde G heeft z’n intrede gedaan (en hoe). Wil je echt dat je opgepikt wordt, dan doe je iets – tromgeroffel- Goeds. Je had het in de zeroes niet voor mogelijk gehouden, maar we gaan helemaal los op zelfopoffering, enge ziektes, huiselijk geweld, daklozen, liefde, dieren en sterfgevallen van mensen waar je nooit van hebt gehoord.
Een hond die al drie jaar bij de bus wacht op zijn baasje, een dove peuter die voor het eerst de stem van zijn moeder hoort, de videoboodschappen die een terminale jonge moeder voor haar kinderen achterliet, de atlete die haar plek op de Olympische spelen opofferde voor haar tweelingzus. Waag het eens niet te liken. Je houdt het amper droog!
En zo groeien we zelf ook weer een beetje in Goddelijke status. Wij DELEN dit. Door een emmer ijs over ons hoofd te gooien in een goed gesneden videoclip en op te roepen iets te doen aan de vreselijke ziekte ALS. Je noemt nog even een paar stoere namen van mensen die je best wel bijna kent en hoppa 10 karma punten dichterbij de hemel!
Het Geestige is overigens dat het Goede aan een belangrijke voorwaarde moet voldoen: het moet hier te allen tijde gaan om een absolute – tweede keer tromgeroffel – Gemeenplaats. Er mag geen enkele twijfel over mogelijk zijn dat dit konijn het NIET verdiende levend gevild te worden. Want anders heb je straks je hele timeline volstaan met shockdoc’s waaruit blijkt dat het bewuste konijn de afgelopen maanden verantwoordelijk was voor de gewelddadige dood van vijf zeer gewilde mensenbaby’s. En dan worden je vrienden ineens persoonlijk: zit je ernaast, dan landt je hoofd op het publieke hakblok zoals we dat normaal alleen bij VPRO’s Zomergasten zien.
Het is dus zaak om (voor de Goede zaak) elk heikel (lees: nieuws- of noemenswaardig) punt te omzeilen. Geen politiek, geen journalistiek. Gewoon niets waar we het nog eens uitgebreid over zouden moeten willen hebben. Gelukkig valt er dan nog genoeg te delen. Immers, niemand is tegen de zeehondjes, niemand is voor zieligheid, iedereen houdt van liefde. Zo vallen we van de ene gemene deler in de andere. Het internet is anno 2014 niet langer de kroeg van de kanalen, het is eerder de bierfiets. We praten in cirkels. We trappen, maar gaan nergens heen.
