Op mijn nieuwe werk is een special theetap. Ik heb nog nooit zoveel thee gedronken als de afgelopen weken. Van het hele pickwickpluszonnatura-assortiment vond ik sterrenmunt het lekkerst. Bovendien ziet de verpakking eruit alsof sterrenmunt je vrolijk en ongecompliceerd maakt. Lichtblauw met bloemetjes. Dat zijn de bloemetjes van de sterrenmunt-plant, dacht ik. Die neem ik later ook, als ik een tuin heb. Dan wordt alles anders. Ik zal een leven krijgen van lichtblauw en bloemetjes en ik zal houden van de mensen en de dingen zoals ze zijn en ik zal glimlachend oud worden. Na 5 slobberkoppen dacht ik het soms al een beetje te merken. Maar vanmorgen wees mijn nieuwe beste vriend Jan van mijn nieuwe werk me op de achterkant van het zakje. “Zoethout en anijs” zei hij. Zoethout en anijs. Geen sterrenmunt. Zelfs geen munt. Die bloemetjes waren nep. Zoethoudertjes. Dat blauw slaat ook nergens op. Vanaf nu stap ik over op tobmokken vol brandnetelthee. Wat daar straks in blijkt te zitten kan alleen maar meevallen.